Zwei neue Inschriften aus Dorylaion
LIBRI IX (2023) 1-12
Geliş Tarihi: 21.12.2022 | Kabul Tarihi: 27.01.2023
DOI: 10.5281/zenodo.7703686 | Elektronik Yayın Tarihi: 07.03.2023
Zusammenfassung: In diesem Artikel werden ein Grab-Votiv für Zeus Bronton im Dorf Cumhuriyet im Bezirk Tepebaşı von Eskişehir und ein Sarkophag, der auf dem Friedhof im Dorf Muttalip ausgegraben wurde, vorgestellt. Beide Werke sind in griechischer Sprache beschriftet und gehören zur römischen Kaiserzeit. Diese Inschriften wurden im Rahmen der Feldforschungen in Eskişehir, Kütahya, Afyonkarahisar aufgenommen, die unter der Leitung von Prof. Dr. Taciser Tüfekçi Sivas in früheren Jahren durchgeführt. Später wurden sie während der von uns durchgeführten epigrafischen Forschungen in der Provinz Eskişehir erneut untersucht.
Schlüsselwörter: Phrygien, Dorylaion, der Religion, Zeus Bronton, Voconius, Hosios kai Dikaios
Öz: Bu makalede Eskişehir İli Tepebaşı İlçesi Cumhuriyet Köyü’nde bulunmuş olan, Zeus Bronton’a adanmış bir mezar steli ile Muttalip Köy mezarlığında ortaya çıkarılmış bir lahit tanıtılmaktadır. Her iki eser de Hellence yazıtlıdır ve Roma İmparatorluk Dönemi’ne tarihlenmektedir. Bu yazıtlar Prof. Dr. Taciser Tüfekçi Sivas başkanlığında Eskişehir, Kütahya, Afyon İllerinde daha önceki yıllarda yürütülmüş olan yüzey araştırmalarında bulunmuş olup, Eskişehir İlinde tarafımızca sürdürülmekte epigrafik araştırmalar esnasında yeniden incelenmiştir.
Anahtar sözcükler: Phrygia, Dorylaion, Din, Zeus Bronton, Voconius, Hosios kai Dikaios
Akyürek Şahin N. E. & Uzunoğlu H. 2020, “Neue Weihungen an Hosios und Dikaios aus dem Museum von Eskişehir”. Gephyra 19, 189-230.
Akyürek Şahin N. E. & Uzunoğlu H. 2021, “Neue Inschriften aus dem phrygischen Hochland”. Gephyra 21, 177-197.
Akyürek Şahin N. E. 2002, Phrygia’da Çiftçi Tanrısı: Dii Brontonti Eukhen. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Akdeniz Üniversitesi. Antalya.
Akyürek Şahin N. E. 2004a, “Anadolu’da Hosios kai Dikaios Kültü (Kutsal ve Adil Tanrı)”. ArkSan 118, 1-18.
Akyürek Şahin N. E. 2004b, “Neue Weihungen für Hosios kai Dikaios”. Gephyra 1, 132-148.
Akyürek Şahin N. E. 2006, “Phrygia’dan Yeni Zeus Bronton Adakları”. ArkSan 122, 89-124.
Akyürek Şahin N. E. 2010, “Zwei neue Inschriften für Hosios kai Dikaios”. Olba 18, 267-280.
Avram A. 2013, “Notes Epigraphiques 3”. Pontica 46, 295-309.
Benseler G. E. 1911, Wörterbuch der griechischen Eigennamen. Braunschweig.
Box H. 1931, “Roman Citizenship in Laconia: Part 1”. JRS 21, 200-214.
Chiai G. F. 2010, “Zeus Bronton und der Totenkult im Kaiserzeitlichen Phrygien”. Eds. J. Rüpke & J. Scheid, Bestattungsrituale und Totenkult in der römischen Kaiserzeit. Stuttgart, 135-156.
CIG Corpus inscriptionum Graecarum. Berlin 1828-1877.
Dönmez Öztürk F. 2011, Lykia Bölgesi’nde Roma Vatandaşlık Hakkı Verme Politikası (Principatus’un Başlangıcından M.S. 212’ye Kadar). Yayımlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi. İstanbul.
Eck W. 2002, “Voconius”. DNP 12/2, 275.
Egger, A. 1985. “Der christliche Vater in der modernen Welt. Erbauungs- und Gebetbuch”. Deutsches Textarchiv. Url: <https://www.deutschestextarchiv.de/egger_vater_1895/296>.
Eraydın N. 2002, Phrygia Bölgesindeki Zeus Epitetleri/Epithets of Zeus in Phrygia. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi. Ankara.
Eraydın N. 2022, “Two Newly Discovered Votive Inscription to Zeus Bronton from Eskişehir/Dorylaion”. Libri 8, 139-147.
Erten E. & Sivas H. 2011, “Eine Neue Weihung aus Phrygien”. EA 44, 185-196.
Erten E. 2018a, “Dorylaion’dan Yeni Bir Hosios kai Dikaios Adağı ve Atlı Tanrı Üzerine Bazı Düşünceler/A New Hosios kai Dikaios Votive Inscription from Dorylaeum and Thoughts on Horse Rider God”. Phaselis IV, 199-217.
Erten E. 2018b, “Seyitgazi/Nakoleia’dan Yeni Bir Asklepios Yazıtı”. Cedrus VI, 265-271.
Fränkel E. 1935, “Namenwesen”. RE 16/2, 1611-1670.
Gundel H. 1961, “Voconius”. RE 9/A.1, 694-697.
Güney H. 2018, “New Inscriptions from Northeast Phrygia: The Cult of Hosios and Dikaios”. Gephyra 15, 101-117.
Hanslik R. 1962, “Voconius”, RE Suppl. 9, 1834-1835.
Haspels C. H. E. 1971, The Highlands of Phrygia. Sites and Monuments I-II. Princeton.
I.Mus. Iznik S. Şahin, Katalog der antiken Inschriften des Museums von Iznik (Nikaia), I-II 1-3 (IGSK 9-10 1-3). Bonn 1979-1987.
Kaygusuz İ. 1983, “Eine Neue Ehrung fur Quintus Voconius Saxa Fidus in Perge”. EA 2, 37-39.
Laminger Pascher G. 1973, Index Grammaticus zu den Griechishen Inschriften Kilikiens und Isauriens I (mit 3 Textabbildungen). Wien.
Lewis C. T. & Short C. 1891, A New Latin Dictionary. New York.
LGPN A Lexicon of Greek Personal Names. Oxford 1987 –.
MAMA Monumenta Asiae Minoris Antiqua, I-XI. London 1928-2013.
Marek C. 2010, Geschichte Kleinasiens in der Antike. München.
McLean B. H. 2009, An Introduction to Greek Epigraphy of the Hellenistic and Roman Periods from Alexander the Great down to the Reign of Constantine (323 B.C.-A.D. 337). Ann Arbor.
MonAnt Monumenti Antichi.
Phrygian Votive Steles Th. Drew-Bear, C. M. Thomas & M. Yıldızturan, Phrygian Votive Steles. Ankara 1999.
PIR Prosopographia Imperii Romani.
Preger T. 1894, “Dorylaion I. Inschriften”. MDAI (A) 19, 301-335.
Ricl M. 1991, “Hosios kai Dikaios. Premiere partie: Catalogue des inscriptions”. EA 18, 1-70.
Ricl M. 1992, “Hosios kai Dikaios. Seconde partie: Analyse”. EA 19, 71-103.
Ricl M. 2008, “Newly Published and Unpublished Inscriptions for Hosios and Dikaios and Their Contribution to the Study of the Cult”. Ed. E. Winter, Vom Euphrat bis zum Bosporus. Kleinasien in der Antike, Festschrift für Elmar Schwertheim zum 65. Geburtstag, AMS 65. Bonn, 563-579.
Ricl M. 2017, “Cults of Phrygia Epiktetos in the Roman Imperial Period”. EA 50, 133-148.
Schulze W. (1991), Zur Geschichte lateinischer Eigennamen, Göttingen. Zürich, Hildesheim.
SEG Supplementum Epigraphicum Graecum. Leiden 1923 –.
Steinepigramme R. Merkelbach & J. Stauber, Steinepigramme aus dem griechischen Osten I-V. München 1998-2004.
Strubbe J. 1997, Arai Epitymbioi. Imprecations against Desecrators of the Grave in the Greek Epitaphs of Asia Minor. A Catalogue (Inschriften griechischer Städte aus Kleinasien 52). Bonn.
Thonemann P. 2011, “Inscriptions from Baris and Apameia‐Kelainai”. EA 44, 165‐169.
Waelkens M. 1993, “Privatdeifikation in Kleinasien und in der griechisch-römischen Welt. Zu einer neuen Grabinschrift Phrygiens”. Eds. R. Donceel & R. Lebrun, Archeologie et religions de l’Anatolie ancienne. Mélanges en l’honneur du professeur Paul Naster. Louvain, 259-307.
Weiss J. 1913, “Zur Gründungssage von Dorylaion”. JÖAI 16, 71-76.
Zgusta L. 1964, Kleinasiatische Personennamen, Prag.
Erten E. 2023, “Zwei neue Inschriften aus Dorylaion”. Libri IX, 1-12. DOI: 10.5281/zenodo.7703686
Kalıcı Bağlantı Adresi: http://www.libridergi.org/2023/lbr-0326
Emre ERTEN
Assoz. Prof. Dr., Universität İstanbul, Fakultät für Human- und Sozialwissenschaften, Fach für Antike Sprachen und Kulturen, İstanbul. emre.erten@istanbul.edu.tr